Skręcenia stawu skokowego to kontuzja, która sportowcom przytrafia się niezwykle często, plasując się w pierwszej trójce najczęściej występujących urazów. Zewnętrzne skręcenia kostki stanowią około 85% wszystkich skręceń.
Nieleczone skręcenie stawu skokowego może doprowadzić do niestabilności tego stawu i w przyszłości powodować wiele niechcianych powikłań.
Uraz ten, zwłaszcza wśród bardzo ambitnych zawodników jest często bagatelizowany, a choć z pozoru wydaje się być błahą kontuzją, może nieść ze sobą poważne konsekwencje. Nawrót skręceń w przypadku stawu skokowego przy braku odpowiedniej rehabilitacji i bagatelizowania urazu może wynosić aż 70% wśród trenujących! (M S Yeung, 1994).
W badaniach przeprowadzonych na australijskich koszykarzach i koszykarkach (10 tysięcy badanych) o różnym poziomie zaawansowania (zawodowcy stanowili 22% badanych) wykazano, iż skręcenia stawu skokowego przypadały średnio niemal 4 razy na 1000 udziałów w treningach i grach. (McKay et al 2001). Jeśli liczba ta wydaje się niewielką – odnieśmy ją na rok kalendarzowy i na jednego zawodnika. Taki stan rzeczy oznaczałby, iż trenując codziennie – minimum 1 raz w roku zawodnik doznaje kontuzji skręcenia stawu skokowego.
Czynnikiem znacząco zmniejszającym ryzyko urazu jest poziom wytrenowania zawodników. Wieloletnie badania w NCAA (akademicka liga koszykówki w USA), które można uznać za poziom profesjonalny jeśli mowa o obciążeniach treningowych, wykazały, iż ilość skręceń stawu skokowego wynosiła 1,3 na 1000 udziałów. (J.M. Hootman, R. Dick and J. Agel, 2007).⠀
JAK POSTĘPOWAĆ?
W przypadku skręcenia I-go stopnia protokół fizjoterapeutyczny rozpoczynamy niemalże od razu po skręceniu, a ćwiczenia już po kilkunastu godzinach (1 dzień po wystąpieniu urazu).
Jeśli doszło do mocniejszego skręcenia – II-go stopnia – postępowanie fizjoterapeutyczne i odpoczynek będzie wynosić od kilkudziesięciu godzin do kilku dni (1-5 dni). ⠀
W sytuacji, gdy konieczne było leczenie operacyjne, punktem początkowym będzie zdjęcie gipsu lub buta pneumatycznego po zakończonym unieruchomieniu i zielone światło do rozpoczęcia ćwiczeń, które wydaje lekarz prowadzący. Zwykle jest to czas 4-6 tygodni po operacji. ⠀
Już od pierwszej fazy możemy wyodrębnić cztery rodzaje ćwiczeń – które zostają z nami aż do zakończenia leczenia. Są to: ⠀
⠀
1. ROM-EXERCISES – ćwiczenia rozciągające i zwiększające zakres ruchu ⠀
⠀
2. STRENGTH EXERCISES – ćwiczenia zwiększające siłę mięśni okolic stawu skokowego⠀
⠀
3. BALANCE AND CONTROL EXERCISES – ćwiczenia balansu, kontroli i propriocepcji, a także
⠀
4. MIXED EXERCISES – ćwiczenia, które znajdują się jednocześnie w dwóch grupach zwiększając siłę i zakres ruchu bądź zwiększając siłę, balans i lokomocję. ⠀
Strength Development